Iran może nie wydawać się twoim typowym celem podróży turystycznych iz pewnością prawdą jest, że teokratyczne junty, zapał do wszystkiego, co nuklearne, i opowieści o autokratycznych szachach z minionych dziesięcioleci nie dają najbardziej kuszących koktajli podróżniczych. Ale Iran nie jest jak większość krajów Bliskiego Wschodu. Tysiące powstających i upadających cywilizacji - Persowie, Partowie, Safawidzi - wszyscy poszli przed współczesnym narodem, a ich chwała i bogactwo zrobiły coś, by zaszczepić dzisiejszemu krajowi dumę i stabilność, która jest zazdrością wielu sąsiadów (nawet jeśli nie przyznają się do tego). Dziś oznacza to, że Iran rzuca się w przyszłość, wciąż trzymając się mocno swojej olśniewającej przeszłości - to ciekawa dychotomia, która naprawdę informuje całe miejsce. Możesz przemieszczać się między kawiarniami boho i awangardowymi galeriami sztuki w Teheranie lub szukać majestatycznych madras w miastach takich jak Esfahan i Yazd. Możesz wyrzeźbić stoki w Dizin lub prześledzić ślady Kserksesa i Dariusa w Persepolis. Pozwala zbadać najlepsze miejsca do odwiedzenia w Iranie:1. Isfahan Źródło: flickrNaqsh-e Jahan Square, Esfahan Pozłacany bogactwem kolejnych królów, sułtanów i muzułmańskich kalifów, niż można potrząsnąć kobaltowo-niebieskim garnkiem z górskiej wioski Zagros, wspaniałe miasto Isfahan jest bez wątpienia jednym z najpiękniejszych w całym Iranie. Jego serce jest zdominowane przez kolosalny plac Naqsh-e Jahan; wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, otoczone meczetami z ceramicznymi frontami i wspaniałymi pałacami Safawidów. Gdzie indziej i bełkotliwe fontanny ustępują miejsca porośniętym drzewami alejkom, legendarne madrasy pojawiają się na ulicach, a arabeskowe suki pękają z wielobarwnych stosów przypraw i dywanów z frędzlami ze wschodu. W skrócie: Esfahan to Iran, który naprawdę musisz może nie wydawać się twoim typowym celem podróży turystycznych iz pewnością jest prawdą, że teokratyczne junty, zapał do wszystkiego, co nuklearne, i opowieści o autokratycznych szachach z dziesięcioleci minęły, nie stanowią najbardziej kuszącego koktajlu podróżniczego. Ale Iran nie lubi większości krajów Bliskiego Wschodu. Tysiące powstających i upadających cywilizacji - Persowie, Partowie, Safawidzi - wszyscy poszli przed współczesnym narodem, a ich chwała i bogactwo zrobiły coś, by zaszczepić dzisiejszemu krajowi dumę i stabilność, która jest zazdrością wielu sąsiadów (nawet jeśli nie przyznają się do tego). Dzisiaj oznacza to, że Iran rzuca się w przyszłość, wciąż przywiązując się do swojej olśniewającej przeszłości - to ciekawa dychotomia, która naprawdę informuje całe miejsce. Możesz przemieszczać się między kawiarniami boho i awangardowymi galeriami sztuki w Teheranie lub szukać majestatycznych madras w miastach takich jak Esfahan i Yazd. Możesz wyrzeźbić stoki w Dizin lub prześledzić ślady Kserksesa i Dariusa w Persepolis. Pozwala zbadać najlepsze miejsca do odwiedzenia w Iranie:1. Isfahan Źródło: flickrNaqsh-e Jahan Square, Esfahan Pozłacany bogactwem kolejnych królów, sułtanów i muzułmańskich kalifów, niż można potrząsnąć kobaltowo-niebieskim garnkiem z górskiej wioski Zagros, wspaniałe miasto Isfahan jest bez wątpienia jednym z najpiękniejszych w całym Iranie. Jego serce jest zdominowane przez kolosalny plac Naqsh-e Jahan; wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, otoczone meczetami z ceramicznymi frontami i wspaniałymi pałacami Safawidów. Gdzie indziej i bełkotliwe fontanny ustępują miejsca porośniętym drzewami alejkom, legendarne madrasy pojawiają się na ulicach, a arabeskowe suki pękają z wielobarwnych stosów przypraw i dywanów z frędzlami ze wschodu. W skrócie: Esfahan to Iran, który naprawdę musisz Shiraz Źródło: flickrNasir al-Mulk Mosque, Shiraz Sziraz jest znanym i lubianym przez wielu romantycznych poetów i podróżników i czczonym jako miejsce narodzin wielkich perskich twórców słów Hafeza i Sa'di.. Odwiedzający będą mogli zobaczyć wielkie grobowce tych pisarzy położonych między porośniętymi palmami, kwitnącymi ogrodami Afif abad i Eram, a także skomplikowane arabeskowe wnętrza meczetu Nasir al-Mulk i tysiącletni Qor „Brama. Zaskakujące jest to, że miasto nadaje nazwę popularnemu szczepowi wina, i pomimo kaskadowych winnic w prowincji Fars, które już dawno wyschły, sądzono, że niektóre z najwcześniejszych białych napiwków były produkowane tutaj prawie siedem tysięcy lat temu!3. Teheran Źródło: flickrAzadi Tower, Teheran Jedno jest pewne: Teheran na pewno nie wygląda jak Shiraz czy Esfahan. Oprócz surowej ściany pokrytych śniegiem Gór Alborz, które wznoszą się jak falanga na północnym krańcu miasta, miejsce to jest w dużej mierze zdominowane przez betonowe i pełne smogów korki uliczne.. Jednakże, lubisz to lub nienawidzę, ta rozległa metropolia jest epicentrum polityki i gospodarki kraju, a to na pewno się liczy, prawda? Cóż, naprawdę dużo. Wielkie zabytki, takie jak Wieża Azadi, zostały tu wzniesione, a błyszczące cuda Skarbu Narodowych Klejnotów i zmumifikowanych książąt Narodowego Muzeum Iranu to tylko niektóre z niesamowitych relikwii, które można zobaczyć. Dodaj do tego połączenie stylowych herbaciarni i kawiarni, szalonych bazarów i młodzieńczej energii studenckiej, a Teheran naprawdę nie jest taki zły!4. Dizin Źródło: flickrDizin Umieszczona na wysokości prawie 3000 metrów w śnieżnych górach Gór Alborz, gdzie europejskie Kaukaz rozbijają się o azjatyckie pasma, mała stacja kolejki Dizin ugruntowała swoją pozycję jako jedno z najlepszych miejsc sportów zimowych w Iranie. Z dobrymi przygotowanymi trasami, od umiarkowanych trudności do trudnych tras, a także z kolejkami linowymi i wyciągami krzesełkowymi, które po raz pierwszy zostały zainstalowane w latach 60. XX wieku, ten gwałtowny kurort jest jednym z najlepszych miejsc, w których można jeździć na nartach i salopetach.. Są też hotele w stylu alpejskim i niesamowite widoki na stożek masywnej góry Damavand w Yazd Źródło: flickrAmir Chakhmakh, Yazd Adobe Warren starego miasta Yazd jest jak coś z Arabian Nights. Tu i tam wieżyczki pozłacane w skomplikowanych geometrycznych wzorach nad kopułami meczetu; zapachy kadzidła i miętowej herbaty skręcają się z kawiarni. Tymczasem środek miasta jest zdominowany przez tajemnicze zaratusztryjskie świątynie ognia i kolczaste minarety szyickiej husarii, czyli kompleks Amir Chakhmakh. A potem są suki, gdzie diabły kurzu kręcą się między emporium bawełny i jedwabiu, a fajki sziszowe puchną w tle. Tak, to dokładnie takie miejsce, którego spodziewałbyś się po śladach jednego Marco Polo!6. Persepolis Źródło: flickrPersepolis Wielcy królowie o imieniu Cyrus, Darius i Kserkses kiedyś postawili stopę między spalonymi słońcem uliczkami Persepolis, gdyż to tutaj, pośród jałowych winnic Shiraz i paplaniny rzeki Pulvar, potężne imperium perskie uczynił swój dom od V wieku do III wieku pne. Dziś pozostały tylko ślady tej niegdyś potęgi na wschodzie, z gromadą wyłaniających się marmurowych kolumn i kilkoma stelami, które pozostały do oznaczenia wielkiego kompleksu wśród wschodzących wzgórz Rahmet Mountain. Podróżni mogą zanurzyć się w historii, a nawet zobaczyć grobowiec szanowanego króla Dariusza Tabriz Źródło: flickrBłękitny Meczet Z historią ponad 4500 lat, istnieją dowody na to, że Tabriz jest jednym z najstarszych nieprzerwanie zamieszkałych miast na świecie. Ta głęboka przeszłość objawia się teraz w warstwach architektonicznego majestatu, z którego znane jest to miejsce, w takich miejscach jak kolosalny Błękitny Meczet z 1465 r., Który wypatroszono mieniącą się ceramiką o głębokim niebieskim kobalcie. Kolejną prawdziwą rzeczą, którą należy zobaczyć, jest rozległy Bazar Tabriz, znany jako jeden z wielkich placówek handlowych starego Jedwabnego Szlaku. Dziś sklepione stropy i wnęki tego starożytnego centrum handlowego wciąż pękają z połyskującej złotej biżuterii i krwistoczerwonych dywanów, słodko pachnących tureckich wypieków i smaków przypraw ze Meszhed Źródło: flickrAli al-Ridha Maszhad jest uświęcony dla wielu Irańczyków. Mieści się tam czczony grobowiec ósmego imama szyickiego islamu: Ali al-Ridha (lub Imam Reza). Jest to bardzo święte miejsce i jest odpowiednio oznaczone kolosalną świątynią Imam Reza, która rozciąga się na prawie 600 000 metrów kwadratowych w środku miasta; połyskująca masa odzianych w złoto minaretów, które sięgają ponad 30 metrów w nartach i wspaniałe kopuły pokryte szlachetnym metalem (jest to z pewnością jedna z najbardziej zapierających dech w piersiach architektury w kraju). Z dala od tego must-see i Mashhad ma także czyste ulice i ciekawą sztukę rzeźbiarską, nie wspominając o niektórych curry z szafranem, które z pewnością nadają kubkom smaku mrowienie!9. Raszt Źródło: flickrRasht Dla Irańczyków Rasht reprezentuje bramę do Shomal - regionu zielonych wzgórz i wysokich opadów, który jest naprawdę niepodobny do nigdzie indziej w kraju. Wyjątkowe warunki klimatyczne wysokich grzbietów otaczających miasto są możliwe dzięki jego godnej pozazdroszczenia lokalizacji na skraju Morza Kaspijskiego, co zdarza się również, że było to szereg innych ciekawych atrakcji. Mówimy o relikwiach w stylu ZSRR dotyczących sympatyków ZSRR Mirzy Kouchaka i liściastych fasadach w stylu europejskim Shahrdari w centrum. Jednak to wycieczki do przepięknego Golestańskiego Parku Narodowego, gdzie mgliste lasy mieszczą perskie lamparty, które zwykle pojawiają się na atutach!10. Kerman Źródło: flickrKerman Stara placówka handlowa Kerman, otoczona przez rozległe pustynie południowego Iranu, nadal trzyma się tętniącego życiem charakteru handlowego, jaki posiadał od czasów, gdy główne szlaki handlowe między Arabią a Indiami przeszły tędy. Sprawdź rozległy bazar w sercu miasta, gdzie pięć przypraw miesza się z chili i kolendrą w proszku między sklepionymi emporium. Są też ziemiste tureckie łaźnie, w których można się kąpać, i warren z ceglanymi uliczkami do wędrówki. A kiedy miasto się skończy i odkurzy, pamiętaj, aby założyć buty i odważyć się na ochrowe wzgórza w prowincji Kerman..11. Kashan Źródło: flickrAmeri House Kashan wyrasta z pustyń północnego Iranu w połowie drogi między Esfahan a stolicą w Teheranie. Jest to miasto oazowe, pełne kwitnących kieszeni palm daktylowych i zielonych ogrodów, które są karmione szumiącymi strumieniami irygacyjnymi. Budynki są jednak wyraźnie adobe i brown, z wyjątkiem - oczywiście - eleganckich rezydencji Tabatabaie Residence, Ameri House i kopuł Aqabozorg. Są to pozostałości królewskiej rodziny Qajari, którzy przybyli tu i wznieśli wspaniałe budynki mieszkalne w XVIII i XIX wieku. Jest też tętniący życiem bazar i piękne widoki na góry na Kish Źródło: flickrKish Zaledwie 19 kilometrów na południe od wybrzeża Iranu, w lśniących wodach Zatoki Perskiej, ponad milion ludzi odkrywa wyspę Kish każdego roku. Przyjeżdżają, aby tarzać się w miejscu, które pod wieloma względami nie przypomina swojego kraju ojczystego; miejsce, w którym wielkie kasyna zbiegają się w porośniętych palmami ogrodach bogatych hoteli kurortowych. Istnieją jednak dwie inne atrakcje, które zapewniają stały strumień turystów na Kish: sklepy i plaże. Pierwszy z nich obejmuje centra wolnocłowe, które otaczają główne miasto, a ten drugi ma postać musujących białych piasków, raf koralowych i niesamowitego nurkowania z akwalungiem..13. Hamadan Źródło: flickrGrób Awicenny Wykuwane przez Medów i Asyryjczyków, Persów i Partów, to niegdyś wielkie miasto może nie być legendarną metropolią, jaką było w starożytności, ale wciąż jest przesiąknięte całą kulturą, jakiej można oczekiwać od miejsca z tysiącami lat historii. Jest to chyba najbardziej znany dom grobu Awicenny, który kronikuje i czci życie prawdopodobnie najbardziej totemicznego myśliciela naukowego w świecie islamskim. Są też inne niesamowite widoki, takie jak Jaskinia Ali Sadr, która jest największym jeziorem jaskiniowym na planecie, oraz napisy Ganjnameh, wykonane przez starożytnych królów perskich Dariusza i Qom Źródło: flickrQom Kom uważana jest za jedno z najświętszych miast Iranu. Jest wypełniona strzelistymi iglicami minaretowymi i turkusowymi kopułami totemicznych meczetów (nie przegap przystojnego meczetu Ahlulbayt). Jest to jedno z centrów kulturalnych i religijnych w kraju, ma też uznanych madras i przyciąga ogromne rzesze pielgrzymów przez cały rok. Większość zastanawia się nad filigranami i szanuje ich w Sanktuarium Fatimskim w Al-Massumeh, które jest miejscem spoczynku siostry ósmego Imama Szyickiego Ramsar Źródło: flickrRamsar Ramsar jest starannie ułożony pomiędzy surowymi wzniesieniami gór Alborz i chlupiącymi wodami Morza Kaspijskiego. To prawdziwie godna pozazdroszczenia lokalizacja; taki, który nasyca to miasto neoklasycznymi frontami hoteli i wysadzanymi palmami alejami z mnóstwem dobrych plaż i kilkoma poważnie oszałamiającymi panoramami wzgórz, które wznoszą się na północ od Kaukazu w Azerbejdżanie. Miejsce to od dawna jest jednym z najlepszych nadmorskich rekolekcji dla irańskich luminarzy i nadal przyciąga gorącymi źródłami i słynnymi wodami leczniczymi.pasmo górskie w Bułgarii i Grecji: Arda: rzeka w Bułgarii, Grecji i Turcji: Rodopi: Rodopy, pasmo górskie w Bułgarii i Grecji: Mesta: grecki Nestos, rzeka w Bułgarii i Grecji: Swilengrad: miasto w południowo-wschodniej Bułgarii, przy granicy z Turcją i Grecji: TRACJA: kraina historyczna na Płw. Bałkańskim (po 1923 w granicach Grecji
Iran Freeride w Iranie SNOW PLUS ADVENTURENARCIARSTWOIRAŃSKIE ABCZWYCZAJE I LUDZIEMIEJSCASNOW PLUS ADVENTURE Wyjazdy narciarskie do Iranu to fantastyczna, nieco oldschoolowa atmosfera ośrodków narciarskich, biel ośnieżonych szczytów pasma Elburs, a do tego nieskończone możliwości freeride’owe i skiturowe. Turkus perskich mozaiek, pokrywających sklepienia meczetów, tętniące życiem herbaciarnie i zatłoczone bazary, pełne zapachów i kolorów. Bogata historia potężnej Persji. Uśmiechnięci, otwarci na świat, chętni do rozmów i gościnni ludzie. Tym wszystkim przyciąga Iran. Choć, gdy myślisz o narciarstwie i zjazdach w puchu, Iran nie jest pierwszym skojarzeniem, to zaufaj nam – to zdecydowane „must-ski”! Miejsce, które zapisze się na dobre w Twoich narciarskich wspomnieniach. Wyjazdy narciarskie do Iranu to: 7 dni jazdy, 4 różne ośrodki narciarskie: Tochal, Dizin, Shemshak, Darbandsar Jazda off-piste pod okiem lokalnego przewodnika i instruktora narciarskiego Siny Shamyani Zwiedzanie Teheranu, monumentalne meczety, tętniące życiem bazary, miejsca przemawiające historią potężnego perskiego imperium Wieczór z tradycyjną irańską kuchnią i muzyką NARCIARSTWO Iran jest w większości krajem górzystym. W zimie działa tu 20 ośrodków narciarskich. Cztery największe, najpopularniejsze i najchętniej odwiedzane (poza Irańczykami, wciąż głównie przez Rosjan), to położone około sto kilometrów od Teheranu: Dizin, Shemshak i Darbandsar oraz leżący na północnych obrzeżach stolicy Iranu Tochal. Wszystkie są częścią pasma górskiego Alborz czy inaczej Elburs (nie mylić z Elbrusem – najwyższym szczytem Kaukazu). Ze względu na sporą wysokość (najwyższym szczytem pasma Elburs jest wulkan Damavand wznoszący się na 5671 m szczyt Tochal to 3964 m śnieg utrzymuje się tu dość długo – sezon w Iranie trwa przeważnie od listopada do kwietnia, ale również w maju i czerwcu śmiało można działać w wyższych partiach gór. Rajem dla skiturowców są wówczas ponad czterotysięczne szczyty otaczające Damavand (wybierane też jako miejsce do aklimatyzacji przed atakiem na najwyższy szczyt Iranu). Tochal. Pod dolną stację kolejki wyjeżdżamy wprost z gwarnych, zatłoczonych ulic Teheranu. Stąd w 45 minut z dwoma przesiadkami pokonujemy niemal 2000 m przewyższenia. Gondolki wywożą narciarzy i snowboardzistów na 3740 m W dole niknie powoli ogromne miasto, widok zastępują ośnieżone góry. Oprócz gondoli, ośrodek składa się z dwóch wyciągów krzesełkowych i jednego orczyka… no i nieskończonych terenów do jazdy off-piste. Góra Tochal to 12 kilometrów grani (najwyższy punkt to, wymagające krótkiego podejścia, 3964 m Znajduje się tu też najwyżej położony hotel na świecie – Tochal Hotel (3550 m Dizin. Na pierwszy rzut oka trochę, jak na wystawie sklepu z zabawkami dla dzieci. Różowe jajowate gondolki przemieszczają się pomiędzy równie pstrokato wymalowanymi żółto-zielonymi podporami. Rysunki, malunki, kolorowe grafitti. Trzeba zobaczyć samemu, bo za płotem (!) tego, największego w paśmie Elburs, ośrodka nie wolno robić zdjęć (!!) – choć właśnie tym resortem Iran przyciąga narciarzy. Trzy gondole, 12 wyciągów krzesełkowych i fantazyjnie pofalowany teren, po którym jeździ się, jak po falach – raz w górę, raz w dół (najwyższy punkt to 3600 m i ok. 1000 m przewyższenia z dolnej stacji). To świetne miejsce dla tych, którzy zaczynają zabawę z jazdą poza trasą. Nieskończona liczba wariantów zjazdu dostępnych z wyciągów i niezbyt stromy teren daje ogromną frajdę z jazdy. Ale eksperci też nie narzekają tu na nudę. Ośrodek położony jest około 100 km od Teheranu. Można dostać się tu ze stolicy krętą górską drogą. Gdy ta jest zamknięta, trzeba wybrać dłuższy wariant – ok. 3 godziny jazdy. Sąsiadujące z Dizin Shemshak i Darbandsar są nieco mniejsze (maksymalna wysokość to 3050 m słyną za to z fantastycznych możliwości jazdy off-piste. Luz. W ośrodkach narciarskich panuje liberalna atmosfera. Tu islamskie władze zaglądają jakby rzadziej… Kobiety nie mają obowiązku noszenia hidżabów lub czadorów. Zastępują je zwykłe czapki. Irańczycy zachowują się zdecydowanie swobodniej niż na ulicach Teheranu. Zwłaszcza Dizin słynie z atmosfery miejsca tętniącego w sezonie życiem, pełnego młodych, liberalnie nastawionych ludzi (głównie z bogatszej, północnej części Teheranu), którzy przyjeżdżają tu na weekendy. Mimo to, na początku regulaminu każdego ośrodka wyraźnie zaznaczone jest, że klienci muszą przestrzegać zasad prawa islamskiego. W niektórych resortach (np. Dizin) można spotkać się z zakazem robienia zdjęć na stoku. Freeride. Możliwości, jakie dają górskie zbocza w Iranie są niebywałe! Nic dziwnego, że freeride i skitouring stają się tam coraz bardziej popularne. Przyciągają zarówno nieratrakowane tereny tuż przy wyciągach, dostępne z gondolek, jak i dzikie szczyty powyżej poziomu 4000 m. w paśmie Elburs, na czele z najwyższym Damavand. Młodych narciarzy i snowboardzistów w Iranie coraz bardziej fascynuje jazda backcountry, ale w przeciwieństwie do Europy, brakuje tu szkoleń, wiedzy z zakresu lawinoznawstwa, sprzętu poprawiającego bezpieczeństwo. Kilka lat temu szwajcarscy riderzy i przewodnicy górscy, we współpracy z instruktorem narciarskim i przewodnikiem z Teheranu Siną Shamyani, stworzyli projekt We Ride in Iran, by budować tutejszą społeczność freeski oraz szkolić lokalnych narciarzy i snowboardzistów. Pierwsze spotkanie w Teheranie w 2013 r. było początkiem tworzenia coraz silniejszej społeczności freeridowej w Iranie, a krótki film nakręcony w ramach projektu inspiruje do odwiedzenia Iranu… IRAŃSKIE ABC O Iranie i Irańczykach pół żartem, całkiem serio: 1395. To aktualny rok w kalendarzu perskim. Irańczycy świętują Nowy Rok (No Ruz) podczas równonocy wiosennej (21 marca). Puste ulice, pozamykane sklepy… na czas tych rodzinnych obchodów życie w kraju zamiera. Wielu Irańczyków bierze wtedy dwutygodniowy urlop, a do pracy wraca dopiero na początku kwietnia. Noc poprzedzająca ostatnią środę starego roku to z kolei oparte na pogańskich tradycjach Chahar shanbeh-soori (najbliższe 14 marca 2017 r.). Można wtedy zobaczyć Irańczyków tańczących, śpiewających na ulicach, przeskakujących ponad rozpalonym ogniem. Damavand (Demawend) to najwyższy szczyt Iranu (5671 m Uśpiony wulkan leży pośrodku pasma Elburs. Według mitologii Zoroastrian, zamieszkuje go trzygłowy smok. Facebook. Irańskie władze lubią mieć media społecznościowe pod kontrolą. Nie ma tu dostępu do portali Facebook i Youtube, Irańczycy sporo korzystają za to z Instagrama czy aplikacji WhatsApp. Jak to jednak zwykle bywa, nie ma zakazu, którego nie dałoby się ominąć. Istnieją specjalne programy, które pozwalają korzystać z blokowanych w Iranie stron internetowych (warto przed wyjazdem pobrać taki na swój telefon czy komputer). Wystarczy spojrzeć w ekrany smartfonów w Teheranie – Irańczycy nie są ani trochę mniej on-line niż cały zachodni świat. Gondolki. To, co w Alpach nudne, bo przewidywalne, w Iranie jest dodatkową atrakcją. Choćby narciarska infrastruktura. Niezłym testem na sam początek jest pakowanie się do oldschoolowych gondolek. Dość ciasne, a do tego w większości nie domykają się wcale albo trzeba je domknąć z zewnątrz porządnym kopem (pod warunkiem, że udało się zmieścić w środku narty w całości). Jeśli zapytać Irańczyka o narciarską infrastrukturę, pewnie azjatyckim zwyczajem powie, że gondolki są identyczne, jak w Alpach. No tyle, że 20 lat starsze J Działają, trzeba przyznać, bez zarzutu, wystarczy tylko opanować technikę upychu. Hookah. Tradycja palenia fajki wodnej sięga XVI wieku i perskiej dynastii Safawidów. Jeszcze do niedawna postrzegana była jako staromodna, ale w ostatnich latach znów stała się trendy wśród młodych Irańczyków. Rozsiadają z fajkami wodnymi w barach, herbaciarniach czy po prostu na trawie na miejskich skwerach. Żeby się dowiedzieć, gdzie znaleźć dobrą herbaciarnię z fajkami wodnymi trzeba jednak być ostrożnym – można zapytać o hookah, czy bardziej lokalnie qalyoon. Szisza ma w Iranie zupełnie inne znaczenie… Kasa. W Iranie nie działają zachodnie karty kredytowe i płatnicze. Tylko gotówka. Starą sprawdzoną metodą, saszetkę z pieniędzmi wieszamy na szyi – innego wyjścia nie ma! Gwarantujemy za to, że po wizycie w pierwszym kantorze (na miejscu bez problemu można wymienić euro i dolary), staniecie się milionerami! Zamiast marnych dwóch, trzech zachodnich banknotów, dostaniecie cały gruby plik szeleszczącej gotówki. Nieformalną denominację wprowadzili w handlu Irańczycy wymyślając dodatkową jednostkę – tomany. Oficjalną walutą w Iranie jest rial, ceny jednak często podawane są właśnie w tomanach (1 toman = 10 riali). Warto zwracać na to uwagę przy płaceniu. Lahestan. Dobrze zapamiętać to słowo-klucz. Tłumacząc Irańczykom, skąd jesteście, nie warto próbować „Poland”, „Pologne”. Dla nich Polska to właśnie Lahestan. Gwarantujemy, że od razu spotkacie się z uśmiechem i życzliwością! Persowie. Irańczycy są bardzo wrażliwi na, zdarzające się turystom, utożsamianie ich z Arabami. Mimo, że należą to tego samego świata islamskiego, Persowie bardzo podkreślają swoją odrębność. Same, same… but different! Ze względów politycznych i nałożenia wieloletnich sankcji międzynarodowych, w Iranie nie ma zachodnich marek, które spotkać można prawie wszędzie na świecie. Nie zjecie tu cheesburgera w McDonaldzie, nie wypijecie latte w Starbucksie. Zamiast tego jest Mash Donald’s i Raees Coffee, o niemal identycznych logo jak ich amerykańskie wzorce. Subwaya zastępuje Freshway. Na ulicach Teheranu sporo takich nieautoryzowanych, środkowowschodnich odpowiedników zachodnich marek. Po podpisanym w ubiegłym roku nukleranym porozumieniu i zniesieniu sankcji, Iran powoli zaczął się otwierać na zachodnie firmy – oficjalnie zarejestrowane zostały już Burger King i KFC. Uśmiech. Odsuńcie na bok wszystkie stereotypy, o tym, że Iran niebezpieczy, nieprzyjazny, a podróżowanie po nim niełatwe. Niewiele jest miejsc na świecie, gdzie ludzie tak często witają cię uśmiechem na ulicy, ot tak, zupełnie bez powodu. Wiza. Otrzymanie wizy do Iranu obecnie nie jest już problemem. Kraj coraz bardziej otwiera się na turystów. Jednym z ułatwień jest możliwość wyrobienia 30-dniowej wizy ‘on arrival’ na lotnisku. Warto jednak zająć się tym przed wyjazdem i wyrobić wizę w irańskiej ambasadzie. Na lotnisku to na pewno potrwa, nawet jeśli oczekujących jest niewielu. Jeden człowiek „od wszystkiego” pobiera wnioski, paszporty, skanuje zdjęcia, wkleja wizy i co jakieś 15-20 minut wyczytuje trzech lub czterech szczęśliwców, którzy mogą ruszać dalej. Reszta wzdycha z rezygnacją i cierpliwie czeka dalej… ZWYCZAJE I LUDZIE Zupełnie odmienna kultura i zwyczaje – niezrozumiałe czasem dla turystów z Zachodu – sprawiają, że podróż do Iranu jest jeszcze bardziej wyjątkowa. W Iranie obowiązuje hidżab. Kobiety mają obowiązek zakrywania ciała, oprócz twarzy i dłoni, we wszystkich miejscach publicznych. Część Iranek nosi chusty, zakrywające tylko włosy i szyję, inne całe zakrywają się czadorami. Turystkom wystarcza chusta lub szal na włosach. Również strój powinien być odpowiednio dobrany: zero deklotów, krótkich rękawów (ręce zakryte za łokieć lub do nadgarstków), krótkich spódnic. Mężczyźni też powinni unikać krótkich spodni i t-shirtów. W oficjalnych kontaktach kobiety nie podają ręki mężczyznom, mężczyźni nie podają ręki kobietom. W praktyce wszystko jest dużo mniej restrykcyjne. Irańczycy chętnie wyciągają rękę na powitanie, a wiele kobiet swobodnie narzuca chustę, odkrywając sporą część fryzury. Iranki uwielbiają też mocny makijaż. W Iranie obowiązuje surowy zakaz wwozu, sprzedaży i spożywania alkoholu. Butelek z alkoholem nie zobaczycie w sklepach i restauracjach. Można za to przebierać w rodzajach piwa bezalkoholowego (wszystkie równie okropne J). Oficjalnie nikt alkoholu nie pije, po cichu pędzi się arak (bliskowschodni alkohol ze sfermentowanego soku z rodzynek), a w Sziraz, słynącym z produkcji eksportowanych do Francji winogron, można podobno spróbować domowego wina, jeśli wie się, gdzie zapytać. Iran ma dwa oblicza: surowe zasady panują na ulicy i w oficjalnych kontaktach, ale po przekroczeniu progu domu wszystko staje się dużo bardziej liberalne. Podróżując po Iranie, na pewno nie raz spotkacie się z zaproszeniem na herbatę, obiad, zagadywaniem na ulicy czy na stoku. Mimo restrykcyjnych islamskich zasad, Irańczycy słyną z gościnności i otwartości. Są ciekawi świata i ludzi, którzy do Iranu przyjeżdżają. Nieważne, czy na wiejskiej plantacji, w centrum miasta czy na lotnisku, spotkacie się z uśmiechem i życzliwością. MIEJSCA Teheran. Chaos i wszechobecne korki. To miasto, do którego samochody wlewają się w przerażającej liczbie z każdej strony. Nic dziwnego. Miasto ma około 8 milionów mieszkańców (to prawie tyle co w Nowym Jorku), nie licząc przedmieść. Grunt więc, to nauczyć się sprytnie tu poruszać, by omijać najgorsze pory. Mimo to, warto Teheran zobaczyć – choć ogromny, zatłoczony i często spowity smogiem, tętni życiem i liberalną atmosferą wielkiego miasta. Niesamowite wrażenie robią też góry otaczające miasto z niemal każdej strony. Koniecznie trzeba odwiedzić Bazar w centrum miasta, gdzie kipi handel, mieszają się zapachy i kolory. Olbrzymie szklane słoje z czerwonym szafranem, turkusowe emaliowane talerze, miedziane naczynia, ręcznie tkane perskie dywany, suszone owoce, aromatyczne zioła – to wszystko przyciąga zmysły i łączy się w jedną kolorową całość. Stamtąd kilka kroków dzieli nas od meczetu Imama Chomeiniego, pokrytego pięknymi niebieskimi mozaikami. Warto wejść do środka, by zobaczyć zupełnie inny świat (zwłaszcza w zestawieniu z harmidrem panującym na zewnątrz). Dla kobiet to dodatkowe wyzwanie – żeby zwiedzić meczet, trzeba ubrać czador. Na własnej skórze można się przekonać, że noszenie go nie jest łatwe i wygodne. Isfahan. Tu można złapać oddech. Isfahan to turystyczne, zielone, malownicze miasto, przez które biegnie rzeka Zajande Rud. Zabytkowe mosty wybudowane na rzece (najsłynniejszy to Si-o-She Pol czyli Most Trzydziestu Trzech Łuków) są centrum miejskiego życia. Od rana do wieczora rozsiadają się przy nich Irańczycy i wspólnie odpoczywają, jedzą, rozmawiają, a po zmroku również śpiewają i tańczą (choć teoretycznie w Iranie to zakazane w miejscach publicznych). Najbardziej charakterystycznym miejscem w Isfahanie jest, wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, olbrzymi plac Imama Chomeiniego. Ma ponad pół kilometra długości i otoczony jest podcieniami handlowymi. Znajduje się przy nim Meczet Piątkowy, jeden z najstarszych w Iranie. Zwiedzając Isfahan warto też odwiedzić hotel Abbassi, wzniesiony około 300 lat temu w czasach dynastii Safawidów. DATA: CENA: 895 EUR ZAPISY: oferta indywidualna (grupa min. 5 osób) Cena zawiera: – zakwaterowanie i wyżywienie – pakiet ski – realizacja atrakcyjnego programu SZCZEGÓŁOWA OFERTA Chcesz wiedzieć więcej? Zapoznaj się z naszą szczegółową ofertą wyjazdu. NAJCZĘŚCIEJ ZADAWANE PYTANIA
HILGj8. 166 87 181 309 207 464 423 91 121